Allez!! Daar zijn we dan. Gisteren een intensieve dag op school variërend van het optuigen van een langdurige vervanging voor de IBer (ernstig ziek) tot het rustig een collega laten inzien dat zij, met de beste bedoelingen en niet gehinderd door enige kennis van zaken, zich niet aan afspraken en protocollen heeft gehouden.
In het gesprek van leidinggevende met de professional werden de beweringen van Dhr. Teune van afgelopen week pijnlijk bevestigd. De professional was volledig op intuïtie afgegaan en had daarbij niet geschroomd om haar kleurpotloden in alle scharkeringen te gebruiken. Op basis van een eerste veronderstelling een tweede gemaakt en vervolgens het hele plaatje prachtig naar eigen inzicht ingekleurd. Het was niet bij haar opgekomen om het pestprotocol er even op na te slaan. Zij wist immers wat te doen, zij had dit al eerder aan de hand gehad. Daarbij kwam nog bij dat zij de betreffende dag aan haar collega en haar leidinggevende had gevraagd of het zo in orde was.
Dat laatste klopt als een bus. Ik ben gevraagd of er goed gehandeld was. Ik heb de collega's gevraagd of zij de ouders hadden geïnformeerd, ervan uitgaande dat zij het protocol kende. Ik heb verzuimd om nadrukkelijk te vragen of de ouders van beide kinderen geïnformeerd waren. Er daar ging het mis. Ook ik had mijn kleurdoos dicht moeten laten en moeten vragen in plaats van invullen.
Maar is dat wel zo? Mag of sterker nog, moet ik uit gaan van de kennis en kunde van de professional. Ik denk het wel. Maar wat gaat er dan op detail mis en wat in grote lijn? En gaat het wel zo vreselijk mis? Ligt het mijn verwachtingen, aan mijn beschikbare tijd en ruimte van dat moment. Aan de mate van alert zijn of een vrolijke combinatie van genoemde factoren en zaken waar ik me niet bewust van ben.
Met deze leervragen ga ik aan de slag (zit immers in een goede flow op t moment).
dinsdag 17 september 2013
dinsdag 3 september 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)